Een vrouw met passie

Ze had niet alleen een passie voor het schilderen, maar een passie voor het leven. Ondanks de heftige gebeurtenissen (of moet ik zeggen dankzij) kon ze de passie die ze voelde in haar hart, vertalen naar het doek. Gevoed met schildertechnieken van haar vader Orazio Gentileschi en geïnspireerd door het claroscuro van Caravaggio heeft zij op een aangrijpende en confronterende manier bekende verhalen verbeeld. 

Artemisia leefde van 1593 - 1652. Nadat ze van haar vader in Rome het schilderen had geleerd werd ze de leerling van Agostino Tassi. Hij leerde haar het perspectief schilderen, maar ontnam haar haar maagdelijkheid door haar te verkrachten. Er volgde een ingewikkeld en aangrijpend proces waarin Artemisia werd verhoord en gemarteld met de Sibille - duimschroeven, waarbij koorden van touw rond haar handen werden strakgetrokken - om te 'bewijzen' dat ze de waarheid vertelde. Tijdens deze marteling, die ernstige verwondingen aan haar handen veroorzaakte, werd haar herhaaldelijk gevraagd of Tassi haar verkracht had. Ze antwoorden telkens weer: "het is waar, het is waar."

Tassi werd schuldig bevonden en Artemisia verhuisde naar Florence waar ze om haar eer te redden trouwde met Pietros Antonio de Stiattesi. In Florence kreeg ze hulp van haar oom Aurelio Lomi. Daar leerde ze Galileo Galilei en Cosimo II de' Medici kennen. In 1616 slaagde ze erin als eerste vrouw toegelaten tot worden tot de Accademia dell'Arte del Disegno in Florence. Haar echtgenoot liet haar in de steek en in 1620 keerde zij terug naar Rome.

Artemisia reisde met haar vader naar Genua en schilderde Suzanna en de ouderlingen. Haar vader trok naar Engeland, Artemisia naar Venetië en Napels. Gentileschi was ondertussen beroemd en werd overal herkend. Ze had drie broers, Francesco, de jongste werd haar secretaris. In 1637 reisde zij naar Londen, op uitnodiging van Karel I van Engeland en werkte opnieuw samen met haar vader. Zij stierf in Napels, onbekend is wanneer.

Over het leven van deze bijzondere vrouw is een tentoonstelling in het Palazzo Reale in Milaan van 22 september 2011 tot 29 januari 2012. Het is voor het eerst in de geschiedenis, dat zoveel werken bij elkaar zijn gebracht. Een zeer inspirerende tentoonstelling, die meer dan de moeite van een bezoek waard is.

Meer informatie op www.mostrartemisia.it

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Betty Franke schrijft proza en gedichten onder het pseudoniem ArtemisiA, een inspiratiesite voor mensen die op zoek zijn naar een diepere zin van dit leven of spiritualiteit en die geïnteresseerd zijn in wat kunst, muziek, poëzie en proza ons daarover kunnen vertellen.