Het laatste avondmaal (The Passion deel 1)

De maan staat hoog aan de hemel. Johannes sluit de deur achter zich en gaat bij de anderen aan tafel zitten. Het is de eerste dag van Pesach en Jezus heeft hen uitgenodigd voor een gezamenlijke maaltijd. Over de lange tafel ligt een linnen kleed. In het midden staan dertien bekers en liggen een paar broden. Alles staat klaar voor een oud ritueel waarmee ze de uittocht van het volk Israël uit Egypte herdenken. Maar er hangt een vreemde sfeer. De laatste dagen praat Jezus alleen nog maar over de dood. Johannes begrijpt het niet. Er is werkelijk geen enkele dreiging. Waarom is Jezus zo negatief over de toekomst?


Dan hoort hij dat Jezus het woord neemt: ‘Dit brood is mijn lichaam en deze wijn is mijn bloed. Ik zal sterven voor jullie. Herhaal daarom deze maaltijd om mij te gedenken.’
Johannes valt hem in de rede: ‘Waarom zou je ons verlaten? We hebben het toch goed, met elkaar?’
En Petrus vraagt verontwaardigd: ‘Je bent toch niet ziek?’
Maar Jezus gaat verder: ‘Ik ga weg, maar ik verlaat jullie niet. Ik weet dat het pijn doet, geloof me. Maar laat me los en ga vanaf morgen gewoon verder met wat ik jullie geleerd heb. En vergeet niet: Ik zal er altijd voor jullie zijn.’

Jezus kijkt de tafel rond en ziet aan de ogen van zijn vrienden dat ze hem niet begrijpen. Het is fijn om dit moment te delen met de twaalf mannen waarmee hij de afgelopen jaren lief en leed heeft gedeeld. De mannen die hij heeft geleerd hoe je van je naasten kunt houden, zoals je van jezelf houdt. Maar ze lijken verder weg dan ooit. Een grote vallei, gevuld met frustratie en onbegrip scheidt hun wereld en creëert een onoverbrugbare afstand.
Johannes vraagt geïrriteerd: ‘Blijf je nu wel of niet bij ons?’


Jezus staat op, slaat een doek om en pakt een kom met water. Hij knielt neer voor Johannes en kijkt hem aan. Hij wast het vuil van Johannes’ voeten. Zijn handen zijn zacht en zijn aanraking is teder en liefdevol. Daarna knielt hij bij de andere leerlingen en wast ook hun voeten. En Jezus zegt: ‘dit is een voorbeeld; wat ik zojuist voor jullie heb gedaan, moeten jullie voor elkaar doen. Je zult gelukkig zijn als je dit niet alleen begrijpt, maar er ook naar handelt.’


Johannes vraagt nogmaals: ‘Maar blijf je nu wel of niet bij ons?’
En Jezus antwoordt: ‘Luister goed naar mijn woorden. Een van jullie zal mij uitleveren aan de machthebbers.’
Jezus hoort de één na de ander roepen: ‘Maar ik toch niet?’ ‘En ik toch ook niet?’
Jezus kijkt in de richting van Judas. Hij ziet duisternis in zijn ogen. Als blikken konden doden… Maar Judas zegt niets. Hij staat op en verlaat de eetzaal.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Betty Franke schrijft proza en gedichten onder het pseudoniem ArtemisiA, een inspiratiesite voor mensen die op zoek zijn naar een diepere zin van dit leven of spiritualiteit en die geïnteresseerd zijn in wat kunst, muziek, poëzie en proza ons daarover kunnen vertellen.