De gulden middenweg

Lieve Franciscus,


Als moeder van twee lieve jongens en als vrouw van de liefste man in mijn leven kan ik me geen voorstelling meer maken van een leven in afzondering, zonder partner, zonder kinderen, zonder gezin. Men zegt wel eens: wat je niet hebt kun je ook niet missen. Maar als je het eenmaal hebt, dan is het moeilijk om je in te denken hoe een leven zonder zou zijn. En dan bedoel ik niet dat ik me niet kan voorstellen dat ik mijn gezin zou kwijtraken, maar hoe het zou zijn als het er nooit geweest was. Dat is voor mij een onmogelijke opgave. Alles wat wij tot nu toe met elkaar gedeeld en beleefd hebben, dat gaat nooit meer verloren en bepaalt wie we zijn en wat we doen.

Jij koos ervoor om zonder vrouw en gezin jouw leven te lijden. En de redenen die je had waren grotendeels bepaald door de tijd waarin je leefde. Een leven als een bedelmonnik werd gezien als een zuiverder leven dan een leven als het hoofd van een gezin. Ik snap, dat wanneer genieten van aardse en lichamelijke zaken als zondig wordt bestempeld, een leven als eenling een uitkomst is. Dat het dan gemakkelijker is om je te concentreren op de geest en de lichamelijke lusten te weerstaan. Maar een tweede belangrijke reden voor jou was dat je niets wilde bezitten, ook geen vrouw. Want wat je bezit, of wat je je toegeëigend, dat ontneem je zijn of haar vrijheid.


Gelukkig kijken we daar in deze tijd heel anders tegenaan. Ja, tijden zijn veranderd. Maar de vraag is of dat allemaal ten goede is. Ik wil zeker niet terug naar de Middeleeuwen, maar er is zeker wel wat voor te zeggen om voorzichtig om te gaan met de door ons verworven vrijheden en schaamteloosheid. Want in deze tijd kan er heel veel. Seks heb je wanneer je dat wilt en met wie je dat wilt, zeker als je niet getrouwd bent. Maar ook binnen het huwelijk wordt er vaak 'buiten de deur gegeten'. In zo'n tijd leven we nu. En daardoor zijn we iets heel belangrijks kwijtgeraakt. Want als je jezelf aan een ander geeft, dan kan dat zoveel meer zijn dan alleen een lichamelijke uitwisseling van lust en bevrediging.


Bernard Besret, een cisterciënzer monnik een tijdgenoot van jou, beschrijft het in zijn boek 'Goed omgaan met het leven'. Ik vat het als volgt samen: "de echte relatie, en dus de authentieke liefde, is het tegenovergestelde van bezitten. Die relatie zorgt ervoor dat je de diepten van de ziel van de ander ontdekt, en omgekeerd, dat de ander de diepten van jouw ziel ontdekt. Door teder te zijn kun je jezelf helemaal laten zien zoals je bent, zonder dat de ander zich jou toegeëigend. De echte relatie brengt beide partners tot de ontdekking van hun eigen mogelijkheden. Dankzij de ontmoeting wordt het leven een ontdekkingstocht naar de rijkdommen van het zijn. Een ware zegen. Gelukkig is diegene die weigert zijn partner dienstbaar te maken aan zijn hartstocht."


Dus tussen de eindeloze vrijheid en schaamteloosheid en de strikte afzondering en eenzaamheid ligt de gulden middenweg die ik bewandel. En gelukkig velen met mij! Ik koester de liefde en ben dankbaar voor de intimiteit die ik mag hebben met de liefste man in mijn leven.


Dus jouw keuze, geplaatst in deze tijd, is nog steeds waardevol en inspirerend!


Veel liefs,
ArtemisiA

Deze brief is een onderdeel van de serie Brieven aan Franciscus van Assisi.

Klik op de link om alle brieven te lezen.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Betty Franke schrijft proza en gedichten onder het pseudoniem ArtemisiA, een inspiratiesite voor mensen die op zoek zijn naar een diepere zin van dit leven of spiritualiteit en die geïnteresseerd zijn in wat kunst, muziek, poëzie en proza ons daarover kunnen vertellen.