De kracht van denken in je slaap

Vandaag even iets heel anders; de kracht van denken in je slaap. De afgelopen week heb ik het boek "Wat heb jij gedroomd vannacht? gelezen. Naar aanleiding daarvan wil ik het volgende met jullie delen. Ik vind onze droomwerelden heel erg interessant. Ik droom vaak en veel, en meestal kan ik me 's morgens meerdere dromen van de nacht ervoor herinneren. Maar vaak komen ook gedurende de dag beelden naar boven, van dromen die ik langer geleden heb gedroomd, of dromen die steeds opnieuw terugkeren.

Dromen lijken soms een vreemde samenstelling van beelden, maar na wat onderzoek kun je er wel bepaalde patronen in ontdekken. Die kunnen je helpen om bepaalde situaties in je dagelijks leven beter te begrijpen.

Maar hoe onderzoek je nou een droom? 'Een droom onderzoeken is het uitwerken van notities van je nachtelijke denken. Dat proces lijkt veel op het uitvoeren van een Goed Idee: vage gedachten omzetten naar een concreet plan.' Ik laat het je zien aan de hand van een voorbeeld.

Een gesprek met Salvador, 27 jaar, schilder

Wat heb je gedroomd?

Ik lig op de grond met een ronde deken over me heen. De deken tikt, ik denk dat het een klok is. Dan zie ik dat naast me nog twee van die klokken hangen. Maar het is heel raar; deze klokken zijn ook slap, alsof het een soort dekens zijn die buiten te luchten hangen. 

Hoe ziet de omgeving eruit?

Het is een soort lege vlakte. In de verte zie ik wat bergen en de zee.

Je ligt op de grond?

Ja, ik lig midden in die vlakte en kan niet weg, want de deken, die een klok blijkt te zijn, is heel zwaar en ik kan er niet onder vandaan. Ik zit vast en wordt door het gewicht tegen de grond gedrukt.

Je zegt dat er slappe klokken hangen. Kun je wat nauwkeuriger omschrijven hoe die klokken eruit zien?

Het zijn klokken die eruit zien als een vergroot horloge, maar dan zonder horlogebandje, maar met een wieltje om het klokje op te winden. Ze zijn als het ware een beetje vervormd, alsof ze veel te heet zijn gewassen. Of misschien is de vergelijking met smeltende camembert nog wel beter. Ze hangen een beetje raar over een tak en een soort tafel. Eén van de klokken lijkt zo van de tafel af te glijden.

Als je nou aan iemand die nog nooit een klok had gezien zou moeten uitleggen wat een klok was, wat zou je dan vertellen?

Een klok is een apparaatje dat aangeeft hoe laat het is. Daardoor weet je wat je precies moet doen en wanneer. Een klok loopt altijd maar door. Je kunt de tijd niet stil zetten, ook al zou ik dat best eens willen.

Ik ga het even voor je samenvatten.

Je kunt je niet bewegen en zit gevangen in iets dat aangeeft dat je actie moet ondernemen. Je weet wat je allemaal moet doen en voelt dat het nu moet gebeuren, maar je kunt je niet bewegen en je kunt het gene dat jou eraan herinnert dat je in actie moet komen ook niet stopzetten.  Dus het gene dat je eraan herinnert dat je actie moet ondernemen, beklemt je tegelijkertijd en en zorgt ervoor dat je geen actie kunt ondernemen.

Herken je dit in je dagelijkse leven?

Ja, ik heb een onmogelijke deadline voor het maken van een schilderij in opdracht, voor een klant die vraagt om iets uitzonderlijks. Hij wil dat ik een schilderij maak met als onderwerp: onze herinnering. Ik kan daar echt werkelijk niks mee. Telkens als ik aan deze opdracht en de onmogelijke deadline denk, dan verlamt het me als het ware en voel ik me zo slap en futloos. Het lukt me maar niet om aan dit schilderij te beginnen…


Een week later schilderde Salvador Dalí 'de volharding van de herinnering'. 


In bovenstaand fictief vraaggesprek heb ik de techniek uit het boek 'Wat heb jij gedroomd vannacht?' toegepast. 

Dit blog is een onderdeel van de blogtournee 'Wat heb jij gedroomd vannacht?' 
Slapen en toch productief zijn? Dat wil je brein ook. Het is er neurologisch op ingericht met hoge snelheid na te denken terwijl je slaapt. Associatief, buiten de box en zonder belemmeringen. Tijdens dat slaapdenken verwerk je informatie, ben je creatief, verwerf je inzichten en vooruitzichten, genereer je ideen en oefen je vaardigheden. Dat nachtelijke denken zomaar weggooien is zonde! Transporteer je slaapgedachten naar de dag en doe er iets mee. Hoe? Dat wordt onthuld in het boek.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Betty Franke schrijft proza en gedichten onder het pseudoniem ArtemisiA, een inspiratiesite voor mensen die op zoek zijn naar een diepere zin van dit leven of spiritualiteit en die geïnteresseerd zijn in wat kunst, muziek, poëzie en proza ons daarover kunnen vertellen.