Ontwapenend

Lieve Franciscus,

Ik moet je iets bekennen. Er is iets in jouw houding, jouw manier van kijken naar de wereld en jouw manier van reageren op die wereld, dat me telkens weer van mijn stuk brengt. Jij kan iets, wat mij telkens opnieuw zoveel moeite kost. En dan heb ik het over vrede, over de ultieme vrede die er kan zijn tussen mensen. Het is je ontwapenende houding, een houding die ervoor zorgt dat boosheid en de neiging om ruzie te maken verdwijnen.

Want ruzies, meningsverschillen en irritaties komen zeer regelmatig om de hoek kijken. Irritaties om een verschil van inzicht, ruzie makende kinderen, communicatie vanuit frustratie of gewoon lompheid door vermoeidheid. Communiceren, of dat nou verbaal of non-verbaal is, is snel geïnfecteerd met onvrede of onbehagen. Hoe doe je dat, ontwapenend zijn? Hoe kun je geweldloos communiceren?


Jij zegt: 'door te luisteren om te begrijpen.' Luisteren naar de ander, maar ook naar onszelf. Je kunt luisteren naar wat de ander tussen de regels door daadwerkelijk probeert te zeggen. Dat is best lastig als je in eerste instantie geneigd bent om je gekwetst of aangevallen te voelen. Wat jij ons leert is om op zo'n moment de verbinding te zoeken in plaats van dat wat ons scheidt. Luisteren voorbij onze angst en voorbij de eerste reacties van onze ego. Eigenlijk gaat het om luisteren met je hart, met liefde, mildheid en mededogen. Het gaat erom dat je afstemt op het wezenlijke verlangen van de ander, op zijn of haar pijn, op de nood van zijn of haar ziel. Op eenzelfde manier kun je luisteren naar de verlangens van je eigen ziel en erachter komen wat jij werkelijk nodig hebt.


Klinkt allemaal heel erg mooi, maar dan nu de praktijk. Het is zes uur. Ik sta in de keuken en probeer me te concentreren op het koken. Ik wilde een lekkere ovenschotel maken, maar ik heb net ontdekt dat de geraspte kaas op is. Martijn belde net dat hij een half uurtje later thuis is, dus de kinderen nemen het ervan en rennen rondjes achter elkaar om de keuken heen, totdat er één struikelt. Met dikke krokodillentranen hangt hij aan een been terwijl ik mijn best doe om de groenten te roerbakken in plaats van te laten stomen in hun eigen vocht. Ik ben moe en heb honger. Op zo'n moment heb ik grote moeite met liefdevol communiceren. Ik ben kortaf aan de telefoon met Martijn en tegen de kinderen. 


Kan het ook anders dan? Het is zes uur. Ik zit in de woonkamer op de grond en help Fabian met het maken van een koprol. Danilo doet zijn best om het zo goed mogelijk voor te doen. Martijn belde 10 minuten geleden dat hij een half uur later thuiskomt. Ik hoorde aan zijn stem dat hij ervan baalde. Ik heb hem verteld dat het niets uitmaakt. Dat het lekker is dat we even een halfuurtje extra hebben, zodat ik ook wat tijd voor de kinderen kan maken. Ik heb trek en eet met de kinderen alvast een kleine snack. Na een kwartiertje stoeien spreek ik met de kinderen af dat ik eten ga koken en dat ze zelf mogen kiezen wat ze gaan doen. Ze willen graag televisie kijken. Rustig laat ik ze achter in de woonkamer. Ik maak een lekkere overschotel, zodat ik straks, als het in de oven staat, nog even tijd voor mezelf heb. Ik voel me moe en heb behoefte aan even stil zitten. Als ik ontdek dat de geraspte kaas op is krijg ik een idee om het dit keer anders te doen en een zelfgemaakte bechamelsaus te maken. Mmmm, lekker. Als Martijn thuiskomt kunnen we aan tafel. De sfeer is ontspannen en we genieten van het eten.


Martijn vond het zelf ook niet leuk om later thuis te komen en wilde graag horen dat het niets uitmaakte. De kinderen hadden mij de hele dag gemist en wilde graag wat aandacht en ik had trek en was moe, door daar gehoor aan te geven, zorgde ik ook voor mezelf.


Jij had geen gezin en geen kinderen en zocht op je eigen manier naar de stem van je ziel. Dat deed je op een hele mystieke manier. Door stil te zijn, door te bidden, door te vasten, door te zingen en te dansen en door muziek te maken. Daardoor wapende jij je met goedheid, begrip, vriendelijkheid, hoffelijkheid, ridderlijkheid, hartelijkheid, sympathie, fijngevoeligheid, grootmoedigheid, opgewektheid en vooral tederheid. 


Ik doe me best om op een zelfde manier in het leven te staan.


Liefs,
ArtemisiA

Deze brief is een onderdeel van de serie Brieven aan Franciscus van Assisi.

Klik op de link om alle brieven te lezen.

Deze brief is gebaseerd op teksten uit het boek Het zevenvoudig pad 

van Franciscus van Assisi van Hein Stufkens.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Betty Franke schrijft proza en gedichten onder het pseudoniem ArtemisiA, een inspiratiesite voor mensen die op zoek zijn naar een diepere zin van dit leven of spiritualiteit en die geïnteresseerd zijn in wat kunst, muziek, poëzie en proza ons daarover kunnen vertellen.