Het was in het jaar 1616, dat Artemisia met een map vol werk door de straten van Florence liep. Vastbesloten om haar talent aan het licht te brengen. Ze wist dat het niet gemakkelijk zou worden. Ten slotte was er nog nooit een vrouw toegelaten tot de Academie van Florence. Het was een mannenwereld, waarin geen plaats was voor het talent van een vrouw. Toch was het haar gelukt om de commissie van toelating naar haar werk te laten kijken. Niet alleen haar oom Aurelio Lomi, maar zelfs Galileo Galilei had een goed woordje voor haar gedaan. De afgelopen maanden had ze Galileo meerdere malen ontmoet. Ze vond het geweldig om met hem te filosoferen en om het heersende bekrompen beeld van de wereld even helemaal te vergeten en haar fantasie de vrije loop te laten.
De commissie was duidelijk niet gecharmeerd van haar poging. Een vrouw hoorde simpelweg niet thuis op de Academie. Dat ze wilde schilderen, prima, maar dat kon ook heel goed thuis. Toch merkte Artemisia dat de heren, toen ze haar werk liet zien, onder de indruk waren van de kwaliteit. De techniek werd uitgebreid besproken. Deze heren waren zeker geïnteresseerd in haar werk. Er ontstond een heftige discussie, waarbij één van hen het opnam voor Artemisia. Het gesprek werd beëindigd met een simpel 'u hoort nog van ons'.
Een half jaar lang werd er binnen de Academie gesproken over de wens van Artemisia. Er waren voorstanders en tegenstanders. Totdat Cosimo de' Medici zich er mee ging bemoeien. Ook hij had Artemisia persoonlijk leren kennen. Op voorspraak van grootheden zoals Cosimo en Galileo werd Artemisia uiteindelijk als eerste vrouw in de geschiedenis toegelaten tot de Academie. Haar talent, wilskracht en doorzettingsvermogen zorgden ervoor dat deuren die gesloten leken, werden geopend. Een inspirerende vrouw!
Iets meer dan een jaar geleden was ik in Milaan voor een tentoonstelling van het werk van Artemisia Gentileschi in het Palazzo Reale. Dat was het moment waarop ik, geïnspireerd door haar werk, op het idee kwam om met deze blog te beginnen. Al vele jaren is Artemisia een belangrijke inspiratiebron voor mij geweest. Sinds 2004, het jaar dat ik mijn diploma haalde aan de kunstacademie in Rotterdam, draagt mijn eigen bedrijf haar naam. Een sterke vrouw, die weet wat haar talent is en die onverstoord haar eigen weg gaat.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Betty Franke schrijft proza en gedichten onder het pseudoniem ArtemisiA, een inspiratiesite voor mensen die op zoek zijn naar een diepere zin van dit leven of spiritualiteit en die geïnteresseerd zijn in wat kunst, muziek, poëzie en proza ons daarover kunnen vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten